Draakje Belle was uit haar autostoeltjes gegroeid, niet volgens de gewichtsklassen die Maxi Cosi eraan gehangen heeft, maar in lengte - haar schoudertjes pasten niet meer onder de schouderriemen, zelfs niet op de hoogste stand. En dus was het tijd voor een nieuwe, een grotere.
In de winkel was het dik feest. Lachen, dansen, klimmen in een variatie aan stoelen. Een rode kiezen, en vol trots mama's zwarte keuze naar de kassa slepen. Lachend bij de auto de nieuwe stoel opeisen, de grote meisjesstoel en niet meer de kleine stoel. Trots, zich diep bewust dat ze nu net zo'n stoel als Storm heeft.
De oude stoelen zijn naar binnen gehaald, gedemonteerd, gewassen, opgepoetst en weer gemonteerd. Op marktplaats gezet. En ondertussen staan ze in de gang te wachten. Waar draakje Belle 'haar' stoel zag. En huilend en tierend eiste dat die terug ging in de auto. Want kijk, kijk dan toch mama, ik pas echt wel. Echt, mama.
Groot worden, met een traan en een lach.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten